Limited
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexPortalLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

 

 Turn it on

Ga naar beneden 
AuteurBericht
Valerie

Valerie


Aantal berichten : 12
Punten : 18
Leeftijd : 28
Woonplaats : In neverland

Character
Naam: Valerie Bradley
Leeftijd: 19
Aandoening: Depressie / Automutilatie / Boulimia nervosa

Turn it on Empty
BerichtOnderwerp: Turn it on   Turn it on Icon_minitimedo jul 05, 2012 11:42 am

Valerie sloot haar ogen toen ze de scherpe snijvlak van het scheermesje in haar huid voelde glijden. Een zachte kreun verliet haar lippen toen ze de pijnscheet voelde. Het duurde niet lang voordat het contact met de huid en het scheermesje verbroken werd. Valerie haar ogen vlogen open toen ze de verpleegster voor haar zag. "Kind kon je het weer niet laten?" Valerie probeerde het mesje van het scheermesje te verstoppen door hem stevig in haar hand te houden. Het metaal sneed weer haar huid in terwijl ze de vrouw aan keek. "Noem me geen kind ik ben negentien." Met een zucht stond ze op en vervloekte zich zelf van binnen dat ze niet beter op gelet had. "Hey jonge dame waar gaan we heen.?" Voor dat ze antwoord kon geven voelde ze de sterke vingers van de vrouw om haar arm. Eigenlijk wou Valerie zich verzetten in hoop dat de vrouw haar los zou laten maar ze wist wel beter. Ook al werkte ze zo erg tegen dat ze haar niet meer konden houden madam belande bij de plek waar ze wouden. Dat was echt een nadeel aan dit alles. Kregen ze je niet mee werd je plat gespoten en werd je er weer wakker. Eenmaal in de ziekenzaal werd ze gedwongen op een bed te gaan zitten. "Zo jonge dame dat is een diepe snee. Hoe kom je er aan." Met een op getrokken wenkbrauw keek ze de verpleegster aan. "Wat dacht je van zelf snijden." Valerie liet het mesje zien en voor ze het wist had ze het mesje niet zelf meer vast. Terwijl de eerste verpleegster zich over haar arm ontfermde begon de andere aan de kleine sneetje in haar hand. "Die moeten we hechten." Valerie besloot niks meer te zeggen en keek alleen maar toe hoe haar arm een paar prikjes kreeg en het duurde ook niet lang voordat het verdoofd was. Nieuwsgierig bleef ze kijken hoe de huid gehecht werd. Toen dat klaar was kreeg ze een vebandje om en had ze pleisters op de wonden in haar hand. Toen de verpleegsters klaar waren werd Valerie naar de eetzaal gebracht waar ze aarzelend koos wat ze zou gaan eten. Uit eindelijk koos ze voor een salade en eindigde aan het einde van de zaal aan een tafel bij het glas.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Turn it on
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Limited :: INSTITUTE :: DINING HALL-
Ga naar: