Nathan Gardner

A L G E M E E N
Voornaam Nathan
Achternaam Gardner
Bijnaam -
Leeftijd 36
Geslacht Man
Geboortedatum 4 april 1976
Geboorteplaats New York
Geaardheid Biseksueel

I N R I C H T I N G
Positie Patiënt/dokter/leraar
Reden verblijf Nathan heeft al een lang verleden met alcoholisme achter zich; hij werd al vaker opgenomen, maar er was altijd wel iets wat hem terugwierp. Uiteindelijk is hij na zijn scheiding opgenomen in Sora Institute. Hij was inmiddels een jaar sober toen hij solliciteerde naar de positie van geschiedenisdocent - dit omdat hij dacht dat hij het buiten SI niet zonder alcohol zou redden. Af en toe heeft hij nog een terugval (meestal rond de verjaardag van zijn dochter); rond deze tijd wordt hij meestal tijdelijk uit zijn functie gezet om weer te kunnen afkicken.
Duur verblijf 3 jaar; is al eerder opgenomen geweest in een andere kliniek.

O U T S I D E
Tattoo's -
Piercings -
Lengte 1.74
Gewicht 66
Oogkleur Bruin
Haarkleur Donkerbruin/zwart
Littekens Enkele littekens op zijn onderarmen van glasscherven wanneer hij een glas of fles liet vallen.

I N S I D E
Verleden Nathan had een normale jeugd en tienertijd; hij was een redelijke leerling op school, had het gemiddelde aantal vrienden, zat lekker in zijn vel. Hij ontmoette op de universiteit het meisje van zijn dromen en trouwde op zijn 22e met haar. Beiden waren carrière-gericht, dus van kinderen kwam het in eerste instantie niet. Voor het grootse gedeelte van zijn leven was er met Nathan niets bijzonders aan de hand; zelfs toen hij begon met drinken, een jaar na zijn huwelijk met Kathy, had hij er geen duidelijke reden voor. Hij was niemand verloren, had geen rampen op het werk hoeven te verduren; er was niets mis met zijn leven. Hij weet nu nog steeds niet hoe het ooit begonnen is, hoe hij ooit van een glaasje wijn bij het avondeten naar een fles wijn, naar een fles wiskey is gekomen.

Hierdoor duurde het ook lang voor hij kon erkennen dat hij alcoholist was; als Kathy hem niet het ultimatum gesteld zou hebben dat hij óf naar rehab moest, óf ze hem anders zou verlaten, had hij waarschijnlijk nooit actie ondernomen. Maar Kathy stelde hem dat ultimatum wel, en Nathan had geen keuze behalve naar rehab te gaan. Zes maanden later stapte hij, sober, terug zijn oude leven in, en het ging verbazingwekkend goed. Hij vermeed elk contact met alcohol, ging niet mee uit met de collega's van zijn werk, dronk geen druppel meer. Dat wil niet zeggen dat het hem gemakkelijk afging, maar Kathy's ultimatum bleef door zijn hoofd spoken, en hij zette zijn schouders er stevig onder. De wens om sober te blijven werd nog eens zo versterkt door de geboorte van zijn dochtertje, Susan. Nathan was - is nog steeds - dol op haar, en wilde haar het beste geven wat er was. Langzamerhand werd het steeds gemakkelijker om het bestaan van alcohol gewoon te vergeten, omdat Susan of Kathy er altijd wel waren om hem af te leiden; en als zij er niet waren, had hij zijn werk.

Jarenlang leek het goed te gaan, tot hij er op zijn 32e achter kwam dat Kathy al enkele maanden een affaire had. Nu was het niet eens die schok die hem weer terug het duister in stuurde; het was de mededeling dat ze een scheiding wilde, en dat ze Susan mee wilde nemen. Nathan vocht voor Susan met alles wat hij in zich had, maar natuurlijk sprak zijn verleden als alcoholist tegen hem; de rechter kon niet met zekerheid uitsluiten dat Nathan niet terug zou vallen in zijn oude gewoontes, dus kende hij Kathy de volledige voogdij toe. Het vertrekken van zowel zijn vrouw als zijn dochter was een fatale zet; al snel merkte hij dat hij grote hoeveelheden alcohol inkocht bij het boodschappen doen, en dat er ineens wel heel veel lege wiskey- en vodka-flessen in de gootsteen terecht kwamen. Het deed hem echter niets; hij kon zijn dochtertje niet meer zien, zijn lever kon er ook nog wel aan.

Over het algemeen slaagde hij erin het goed te verbergen; wanneer hij buitenshuis kwam, leek er niets mis met hem te zijn. Toen Susan's verjaardag echter om te hoek kwam kijken, had hij zich zo klem gezopen dat hij de volgende dag nog half dronken op school verscheen. Toen collega's dit opmerkten, werd hij al snel naar huis gebracht. Daar vond zijn collega natuurlijk de lege flessen. Nathan's drankprobleem werd aan het schoolhoofd doorgegeven, die voor Nathan een afspraak maakte bij de schoolpsycholoog; deze schreef hem in bij Sora Institute. Vanwege het feit dat hij dronken op school was verschenen en zo de leerlingen in potientieel gevaar had gebracht, werd hij eerst gedwongen opgenomen; pas na een half jaar werd dit opgeheven tot een vrijwillig verblijf. Nathan is na aankomst nooit meer vertrokken; toen hij na iets minder dan een jaar weer naar huis mocht, was het alweer bijna Susan's verjaardag, en begon de hele cyclus weer opnieuw. Ditmaal was Nathan echter zelf degene die zichzelf terug sleepte naar Sora Institute. Susan's verjaardag is nog steeds een probleempunt voor hem, en op deze dag moet hij extra op zichzelf letten wil hij geen terugval krijgen.
Karakter Nathan heeft als het ware twee persona's. Eentje krijgt iedereen te zien: dit is de leraar die passie heeft voor zijn vak en anderen hiermee wil inspireren; de harde werker; de doorzetter. Degene naar wie je toe kunt gaan als het je allemaal even te veel wordt. Degene die er alles aan zal doen om ervoor te zorgen dat jij je weer lekker gaat voelen. Degene die jou voor zichzelf plaatst. Achter deze persona gaat echter een compleet ander karakter schuil, die hij voor iedereen verborgen houdt: de afkickende alcoholist die weet dat hij nooit meer volledig sober gaat worden, en die hier tegelijkertijd ontzettend bang voor is. De vader die zijn kind mist en die de strijd om haar verloren heeft. De man die het liefste in een donker hoekje in elkaar zou kruipen en nooit meer op zou staan. De zenuwpees die zijn handen nooit stil kan houden, die altijd ritmes tikt om maar bezig te zijn. Voor Nathan zijn dit twee hele distincte houdingen; zodra hij over de drempel van zijn kamer stapt, valt de leraar weg en komt Nathan bovengedreven. Zodra hij ook maar bij iemand in de buurt is die niet zijn therapeut is, zet hij het masker weer op.
Hobby's Muziek luisteren, zwemmen, alles wat hij in principe in zijn eentje en op zijn kamer kan doen
Houdt van Susan, alcohol, muziek, geschiedenis, lesgeven
Houdt niet van Zijn sessies, alcohol, drukte, mensen die hem te zeer op de huid zitten
Turn ons Eerlijkheid, openheid, langere mannen, kortere vrouwen, sprekende ogen, bezorgdheid
Turn offs Geheimzinnigheid, overbezorgdheid, controlefreak, niet van kinderen houden
Habit(s) Vooral tijdens zijn afkick-periodes heeft hij de neiging om met zijn handen te tikken tegen alles wat er maar in de buurt is; hij kan ze eigenlijk niet goed stil houden. Ook als hij al een tijd nuchter is wil hij nog wel eens ritmes tikken met zijn vingers, zodat hij maar iets met zijn handen te doen heeft.