A L G E M E E N
Voornaam Catherine
Achternaam Miller
Bijnaam Kat, Cathy, Hippie~
Leeftijd 26
Geslacht Female
Geboortedatum 24-3-1986
Geboorteplaats Barcelona
Geaardheid Heteroseksueel
Family:
-Fabio Miller [Vader, 53 jaar]
-Daniel Miller [Vader, 52 jaar]
-Nathaniel Miller [Broer, 29 jaar]
-Angélica Flores [Biologische Moeder, 49]
I N R I C H T I N G
Positie: Lerares Biologie
Reden verblijf: Teaching
Duur verblijf: Dit is haar eerste week.
O U T S I D E
Haarkleur: Rood-koperkleurig
Haarstijl: Meestal krullerig, soms gestijld. Hangt tot op haar schouders.
Ogen: Groen
Kleding: Veel simpele jurkjes en rustige kleding. In haar vrije tijd draagt ze soms wat drukkere kleding, maar haar voorkeur gaat uit naar goede kwaliteit, zonder al te veel gedoe.
Appereance: Catherine komt vrolijk en zorgeloos over, al heeft ze wel verdriet. Ze wil de patiënten een veilig gevoel geven en laat daarom nooit haar verdriet zien. Ze meent dat de mensen hier al problemen genoeg hebben, die veel ernstiger zijn dan de hare.
I N S I D E
Karakter:
Catherine is heel lief en zorgzaam. Van jongs af aan kreeg ze mee dat het belangrijk was om goed voor elkaar te zorgen. Ze gelooft in de kracht van kennis. Dus ze denkt dat mensen die meer weten over het leven en de wereld om hen heen, minder vaak de fout ingaan. Daarom is ze ook lerares geworden.
Ze heeft een hekel aan geweld en vooroordelen. Ze staat open voor opvattingen van anderen en zal meestal meestal een verschil in mening enkel amusant vinden. Ze vindt dat het goed is als leerlingen een eigen mening ontwikkelen. Maar als het een homofobe mening betreft is ze minder tolerant. Ze zal dan boos worden, maar meestal haar woede en afkeer verbergen.
Catherine is positief en gelooft dat iedereen kan veranderen. Ze is vaak vrolijk en houdt ervan om met mensen te praten. Ze is erg open en warm. Ze hoeft niet in het middelpunt van de aandacht te staan en kan goed luisteren. Catherine doet aan Yoga en mediteert om tot rust te komen. Ze is geen zweverig type, al wordt ze soms wel spottend hippie genoemd. Dit vooral wanneer ze geweld probeert te stoppen of ruzie's wil oplossen.
Keywords: Behulpzaam, rechtvaardig, gezellig, vredelievend, vergevingsgezind.
Spreekt: Vloeiend Spaans en Engels, beetje Frans en Italiaans.
Hobby's: Yoga, lezen, zingen
Likes: Lesgeven, zon, dansen, vrede, open-minded mensen.
Hates: Geweld, vooroordelen, drugs en alcohol.
Verleden
Catherine groeit op met twee vaders, Fabio en Daniel . Haar moeder was een oude vriendin van Daniel, die haar nog kende van de tijd dat hij in Amerika werkte. Ze is op hun verzoek Catherine's moeder geworden. Ze heeft daarna tweeënhalf jaar bij de mannen gewoont om voor kleine Catherine te zorgen. Daarna is ze met de noorderzon vertrokken, zoals de afspraak ook was. Ze stuurde Catherine kaarten, die ze ondertekende met Veel liefs, je tante Angélica uit Amerika Deze mysterieuze tante heeft Catherine in haar jeugd slechts één keer ontmoet.
Catherine heeft een geadopteerde broer Nathaniel, die een paar jaar ouder was dan zij. Samen groeiden zij vredig op in een oude volkswijk van Barcelona. In hun huis heerst altijd warmte en iedereen is welkom. De meeste buurtbewoners zijn vriendelijk en steunen de twee mannen in hun pogingen om Nataniel en Catherine op te voeden. Catherine kan wanneer ze maar wil bij de buren binnenlopen om te spelen of haar haar te laten doen. Deze warme gemeenschap zorgt dat Catherine opbloeit tot een vrolijk en spontaan kind, vol met grapjes en altijd lachend. Catherine spreekt Spaans, maar ook al op jonge leeftijd Engels, aangezien Daniel oorspronkelijk Amerikaans is. Maar niet alles was vredig. In de nabijgelegen buurt woont een stel rotjochie's. Ze bespotten Fabio en Daniel en noemen hen duivels, vanwege hun geaardheid. De jonge Catherine begrijpt hier helemaal niets van, zij is dolblij met haar vaders. De jongens worden ouder en vormen een bende. Het blijft vrij onschuldig, vooral veel geroep en overlast met harde muziek. Als Fabio gaat vragen of de jongens misschien wat stiller konden doen wordt hij uitgejouwd en in elkaar geslagen. Fabio doet geen aangifte, maar spreekt de ouders erop aan. Die wuiven de klacht weg, zeggend dat kinderen nou eenmaal rottigheid uithalen. Ook Daniel wordt herhaaldelijk lastiggevallen. Catherine ziet vol afschuw hoe haar vader thuiskomt met tranen op zijn gezicht. De beledigingen maken het prettige sfeertje dat altijd in de buurt hing kapot. Na een aangifte wordt een van de jongens opgepakt en voor twee dagen in de cel gezet.
Als wraakactie worden een aantal stenen door de ruiten geworpen en hun deur met kruizen en wijwater bewerkt. De bende wil die vieze homo's weg hebben en laat dat maar al te duidelijk merken. Catherine haat de jongens die zo denken, hun onwetendheid en vooroordelen zijn zo vreemd in haar ogen. Waarom kunnen ze niet gewoon accepteren dat Fabio en Daniel zijn wie ze zijn? Als het steeds erger wordt besluit de familie om te verhuizen. Ze verlaten hun vertrouwde huisje en de grote stad en verhuizen naar Girona. Het kleine dorpje met kronkelige straatjes heeft een erg gesloten gemeenschap. Maar met hun aanhoudende vriendelijkheid en geduld weten Fabio en Daniel zich geliefd te maken. Ook Catherine krijgt veel vriendinnen en heeft een heerlijke jeugd. Haar lievelingsvak op de middelbare school is biologie en ze haalt er hoge cijfers voor. Als klasgenoten iets niet snappen is Catherine algauw een geliefd bijles-adres, vanwege haar heldere en simpele uitleg.
Wanneer Catherine in de zesde zit weet ze niet zo goed wat ze wil gaan doen, tot Fabio suggereert dat ze misschien haar twee talenten kan combineren. Dat betekent dus Biologie studeren en les gaan geven. De studie past precies bij Catherine. Ze vliegt met gemak en plezier door de lesstof heen en algauw heeft ze haar lesbevoegdheid verkregen. Ze gaat lesgeven op een internationale school in Girona, waar in het Spaans en Engels les wordt gegeven.
Als Daniel samen met Nathaniel naar de winkel loopt gebeurt iets vreselijks. Een man rijdt recht op hen in wanneer ze oversteken. Later blijkt hij onder invloed van alcohol en drugs te zijn. De man was al eerder aangehouden met alcohol op en reed zonder rijbewijs, omdat die was ingenomen. Maar toch bleef de man auto rijden, wat tot een zwaar ongeluk heeft geresulteerd. Nathaniel komt zwaargewond in het ziekenhuis te liggen en Daniel komt ervan af met een paar lichtere verwondingen. De dader beseft nauwelijks wat hij heeft aangericht en blijft gewoon drinken. Hij wordt veroordeeld tot een schadevergoeding en een voorwaardelijke celstraf. Maar Catherine ziet hem dagelijks bij de supermarkt met twee flessen wijn. Nathaniel herstelt, maar niet volledig. Hij houdt problemen met zijn gezondheid. Hij is prikkelbaarder geworden, zijn positieve levenshouding is aangetast. Catherine besluit nooit alcohol te drinken, ze ziet het als een dodelijk vergif, waarvan niet alleen jijzelf maar ook anderen het slachtoffer kunnen worden.
Dan staat er een onbekende vrouw voor de deur. Ze glimlacht bij het zien van Catherine en wil haar omhelzen. Maar Catherine stapt achteruit en wil de vrouw wegjagen. Die legt uit wie ze is, namelijk Angélica. Ze wordt binnengelaten en meldt dat doodleuk dat zij Catherine's biologische moeder is. Catherine wil echter niets weten van de vrouw. Ze kan haar niet zien als haar moeder, die ze haar hele leven niet kende en wil al helemaal niet weten wie van de twee mannen haar echte vader is. Ze ziet Fabio en Daniel als gelijkwaardige scheppers van haar als persoon, zij hebben haar immers opgevoed.
De school waar Catherine werkte werd steeds meer een leerfabriek en de leraren concurreerde met elkaar. Dan komt een kans om in Amerika les te gaan geven aan Sora Institute. Die grijpt Catherine met beiden handen aan, ze is toe aan iets nieuws. Ze neemt met pijn in haar hart afscheid van haar familie en reist samen met haar 'tante' terug. Ze wist vantevoren al dat het lastig zou worden, heel anders dan een gewone school. Catherine besefte zich ten volle dat ze omringt zal zijn met drugsverslaafden en mensen met alcoholproblemen. Maar ze gaat de uitdaging maar al te graag aan en hoopt dat ze misschien een klein verschil kan maken in de levens van probleemkinderen. Dat ze misschien één van hen kan helpen. Dat zou voor haar al genoeg zijn. Want als iedereen iets kleins doet heeft dat samen toch een groot effect. Miljarden kleine druppeltjes vormen samen een zee~
|
Onderwerp: Catherine Miller 
zo jun 24, 2012 10:22 pm